دریغ است ایران که ویران شود           کنام پلنگان و شیران شود

حس و حالم بیش از حد عادی است. آنقدر عادی که هرچه سعی می کنم حسم را بنویسم - و نه در باره‌ی حسم- همان عادی است و بی حسی. یا بیمارم و یا زیادی سالم. که البته خودم به اولی بیشتر معتقدم. نه ناراحتم نه شاد نه عصبی و نه سرزنده و هیجان زده . پس طبیعی است که تمام نوشته هایم یک blank خیلی بزرگ باشد. و آن blank بیانگر تمام احساسات من.  

امیدوارم احساس من را فهمیده باشی...