از زبان من

اینجا یک زن مینویسد، یک زن کاملا معمولی

از زبان من

اینجا یک زن مینویسد، یک زن کاملا معمولی

جوانه

 

چه حس خوشایندی دارد درخت

                                  هنگام جوانه زدن ...

من و تو امروز جوانه زدیم

۲۱۴

 

تو...

 

تو ...

تو روزی با غمی سنگین

                 زشهرم کوچ خواهی کرد

و من ٬

        در پرنیان خاطرات خود برای عشق پاک تو

به نرمی گریه خواهم کرد

   و در اوج افق

                        فریاد خواهم زد

که

        ای عاشق ترین عاشق٬

                                  سکوت سنگفرش یادهارا

      یکزمان بشکن

                         مرا یکدم به یاد آور

کسی را تو به یاد آور 

                                                    که در اعماق چشمان بلورینت

                                       تمام هستی اش را جستجو می کرد

 

------------

دو روز دیگه تولد وبلاگمه ٬ دعا کنید اتفاقای خوبی بیفته.

 

روزهای گذشته

 

خاطرات پراکنده ای که در این روزها ذهن درگیرم را درگیر تر می کند ...

 

ابی که با صدای بلند می خواند و پنجره ای که رو به قبرستان باز می شود...

ظهر های گرم کار با آن دیوارهای سبز...

روزهای به انتظار مشتری با آن سرامیک های سفید و میز آبی ...

شب های تأتر...

روزهای بارانی و قدم زدن با آن کاپشن قرمز...

خواندن درسهای تئوری موسیقی ...

کلاسهای سلفژ روزهای جمعه ...

ساندویچهای خانگی دانشگاه ...

کار و تفریح لذت بخش و بی ثمر...

سرمای استخوان سوز...

کلاسهای سه شنبه ...

من زمینم تو بهار...

 

و مرور اینهمه خاطره در امروز . می دونم که همین امروز هم فردا خاطره می شه

 

ای خواهر بیمار چادری...

 

خیلی دردناکه که توی یک درمانگاه نوشته شده باشه که < از پذیرفتن خواهران بدون چادر معذوریم > نه ؟ (درمانگاه بقیه الله - شیراز )

این یعنی چی ؟ جون آدم به نوع حجابشه . خواستم که هرگز هفتاد سال ...

یعنی فکر کنید ! همیشه یه چادر تو کیفتون باشه شاید خدایی نکرده یه اتفاقی براتون بیفته و به خاطر نداشتن چادر . . .  . دیدید که گسترش اینطور عقاید هم این روزها توی مملکت گل و گلاب ما بسیار شدید شده . ممکنه به زودی سوپر سروش هم فقط به خواهران محجبه چادری سرویس بده.

نتیجه اخلاقی : متاسفم.

نتیجه تجاری :‌بزنید توی تجارت چادر و انواع پارچه های چادری...